Zuid-Afrika

14 maart pretoria Vandaag zijn we vanuit j.burg vertrokken richting pretoria en krugerpark. Ik zal jullie eerst even bijpraten over de eerste 2 dagen. Dinsdag kwamen we aan op schiphol en bij de balie van lufthansa hoorde e toen wij dat er die dag nog geen enkele vlucht richting frankfurt was gegaan. We moesten in een andere rij gaan staan, om omboeking te verkrijgen voor een andere vlucht, want door de sneeuw  waren de banen dicht. Gelijk maar FOX gebeld om te vragen om hun soms voor ons iets konden doen. Zij waren nog niet op de hoogte van deze laatste ontwikkelingen en gingen actie ondernemen om ons te helpen. Rond 5 uur kregen wij een belletje dat we omgeboekt waren naar turkish airlines om via istanbul naar j.burg te vliegen. Het was racen naar vertrekhal 3 om daar in te checken voor de vlucht. Die vertrok nl  al om half zeven. Vlucht ging goed en om 11 uur plaatselijke tijd kwamen we aan in istanbul, onze aansluiting ging om 1 uur weg. Ook deze vlucht verliep goed prima verzorging. De volgende morgen kwamen we rond 11 uur in j.burg aan, waar wij werden opgewacht door Deejee een zuidafrikaan die onze gids is voor de komende 14 dagen. Nadia heeft haar eerste strakke actie al weer te pakken. We stonden te wachten ergens op en ze ziet op de boardingpass van jan first naam johan toen zei ze oh dat vind ik een mongole  naam, waarop wilma een lid van onze groep zei o zo heet mijn man ook. Foutje bedankt. Ik denk dat wij wel meer van dit soort strakke acties krijgen. De volgende kwam van sylvia die lachte omdat jan bijna zijn nek brak over een afstapje, waarop de man van ineke zei met een bloed serieus gezicht moet je daarom lachen. Oke zij kennen ons niet wij lachen overal om, maar de toon was al gezet door deze 2 incidenten. Het ZA is best te verstaan als het niet heel vlug gaat. Deejee praat een mengelmoes van ZA vlaams en allerlei engels woorden. Vanaf het vliegveld zouden wij doorgaan naar soweto maar er was een grote betoging aan de gang, waardoor het erg moeilijk was om er te komen. De laatste dag gaan we alsnog er naar toe. De eerste lodge was erg mooi, als dit een voorbode is voor de rest van de reis dan krijgen we leuke locaties. Bij de lodge was een bos waar al zebra's liepen en impala's. Het bleek ook een trouwlocatie te zijn en waar je dan bij de beesten foto's kon maken. We konden die middag bij het zwembad doorbrengen maar helaas het weer gooide roet in het eten. Een behoorlijke omweersbui trok over de lodge. Uitleg gekregen door deejee over de reis wat we allemaal kunnen verwachten en wat we gaan zien de komend 14 dagen. Het avondeten bestond uit een buffet met beef en kip, gebakken aardappelen groente en salade en als toetje een gebak van zanddeeg met perziken overgoten met vanille pudding. Daarna onze kamers opgezocht en de luikjes dicht gedaan. Na het ontbijt richting pretoria naar het voortrekkers  monument. Aldaar aangekomen was het erg rustig en konden we op ons gemak alles bekijken, ook hier rondom dit terrein  groepjes zebra's en  bokken het is net of je in de beekse bergen bent. Het voortrekkers monument is gebouwd om te herinneren wat de kolonisten hebben meegemaakt toen ze van kaapstad richting het noorden trokken en aan welke ontberingen zij hebben geleden. En ook voor de slag bij bloedrivier tegen de zulu's.  We zitten nu in de bus riching het noordoosten om naar het krugerpark te gaan, de rit van vandaag is rond de 450 km en met nog een dag de langste van alle dagen. Het zonnetje is doorgkomen en het begint lekker warm te worden de temperatuur kan vanmiddag uitkomen rond de 30 gr.C  lekker hoor. Vanmorgen liep trouwens om 6 uur de wekker af. De krekel op de foto heet een kornkreek. Het voorgaande is voor mij zelf zodat ik dit niet vergeet. Misschien komen er nog foto's van op de site. Op weg naar pelgrims rest dit is de van oorsprong de nederzetting waar men bij de grote trek besloot om daar te blijven. De huizen zijn nog van deze tijd zoals een postkantoor een cafe/bar  en garage waar tegenwoordig een museum van oude auto's in is. We zouden bij scotties bar een lekker bakje cappucino nemen, maar de uitbaatster van de tent  vond dat het tijd was nl. 4 uur en ze ging naar huis. Deejee kon kletsen wat hij wilde, ze was niet over te halen. Dus zei hij oke nie waar nie dan  nie geld. Oftewel no busines no money. De ZA zegt een ontkenning dubbel net zoals in het spaans. Zoals moe nie aanraak nie.  Toen onderweg naar graskop het dorpje waarwij de volgende 2 nachten zullen doorbrengen. De lodge ligt  bovenop een grote rots waar een waterval naar beneden stort, ik hoor de meeste al zeggen ja hij valt niet naar boven. De kamers zijn niet zo ruim als gisteren. Maar schoon en de  badkamer is een beetje aan de krappe kant. Het avondeten was heerlijk ZA oxtail en malva pudding toe. De afrikaanse variant als die van gisteren. We passeerden vanmiddag ook het dorpje lijdensberg, dit was tijdens de trek het gebied waar er malaria uitbrak en er vele doden vielen hierdoor. Vandaar de naam. Vandaag naar blyde river canyon dit is de vierde grote canyon van de wereld. Hij is 64 km lang en 27 km breed op sommige stukken. Bij een van de watervallen, er zijn er indit gebied 32 die namen hebben gekregen van mensen die tijdens de goudkoorts claims hebben gehad in dit gebied.. Hebben wij leuke foto's gemaakt. Het verhaal daarbij is dat ene burke geen goud kon vinden in het lapje grond er ligt een berg stenen in de waterval waarvan dus wordt gezegd dathij dit heeft gedaan,. Hij stierf en liet zijn zoon de claim na. Die ging 60 meter verder zoeken en  vond een ader die later bleek een  van de grootste van ZA was. Ze zijn nu een van de rijkste families. De rivier heet de blyde omdat men toen ook heel blij was, iets verder op loopt de treur. De vrouwen bleven tijdens de trek in dit kamp en de mannen zouden verder noordwaarts gaan richting maputo om te kijken of de rivier bij de zee uit kwam om verder handel te drijven. De mannen bleven maar weg en na verloop van tijd beslotende vrouwen richting lijdensberg te gaan, want ze waren er van overtuigd dat de mannen waren opgegeten door de wilde beest of de zulu's tegen waren gekomen en vermoord. Dus de treur rivier. Maar op weg naar lijdensberg kwamen ze de mannen gelukkig tegen. Ook zijn we naar gods venster geweest. Een uitzichtpunt over de canyon . De ZA zeggen dat god zo de aarde ziet als hij uit een venster kijkt. Daarna in graskop pannekoeken wezen eten bij harrie's pancake erg lekker met abrikozen en custard vla. Nu zijn we op weg naar de olifanten. Straks meer. Wij zijn in de olifanten opvang geweest. Er zijn daar 2 afrikaanse olifanten genaamd Casper en Kitho 2 mannetjes van 13 en 26 jaar. Wij kregen de nachtverblijven te zien, enige anatomische uitleg over het lichaam van de olifant en toen gingen we naar een gedeelte in het bos waar de olifanten zich aan ons zouden presenteren. Wat een kolossale magnifieke beesten zijn het. Er zijn vijf geluiden die wij kunnen horen, met een van deze werden wij begroet. Net of je een dieselmotor hoorde. Ze maken ook geluiden om met elkaar te communiceren die wij niet kunnenhoren, die wel 20 km ver te horen zijn voor andere groepen olifanten. We mochten per 2 man bij de olifanten komen staan om de poten aan te raken, de onderkant van de buik, hun staart waar de haren die hier aan zitten aanvoelen als dikke strengen nylon. Achter de oren is het zacht en heel warm. Toen deden ze hun bek open en mochten we aan de tong voelen heel zacht net als die van ons. Toen kwam de verrassing zij zouden ons een kus geven, de slurf werd tegen onze hals gezeten ze bliezen toen zacht, maar de warme natte stroom die wij toen kregen bezorgde de dames in ieder geval een kreet van ontzetting. En de nodige lachsalvo's bij de groep. Toen gingen wij naar een andere plek waar wij voorop mochten lopen, de olifanten moesten wij bij de slurf pakken en zo een rondje lopen. Ik hoor de heren al denken daar hebben de dames toch ervaring mee. Al met al een zeer geslaagde dag. Het avondeten was erg lekker de meeste namen bobotie erg lekker,alleen als je dit eenmaal hebt gegeten dan zijn de pakken van knor geen optie meer. Vandaag zaterdag richting Kruger park waar we 2 nachten zullen blijven. En nu staan we voor de koffie plantage waar wij enige uitleg krijgen o er het reilen en zeilen. Eindelijk wifi zodat ik dit kan versturen. Xxxx en groetjes.