Trinidad

Jan kreeg geen espresso te drinken maar caffee blanco oftewel rum in een kopje. Wij zijn nu al zover dat Jan s'middags al aan de mojieto zit.
Wij reizen naar de stad Cienfuegos, dit is een havenstad. De stad is bekend van de derde revolutionair die eigenlijk niet zo heel bekend is. Camillo hij verdween na de revolutie . Er is nooit meer iets van hem vernomen. Che en Fidel zijn de bekenste. Ook de gouverneur ten tijde van de suikerriet baronnen heette naar deze stad. Hij heeft veel gedaan voor deze streek en dit is dan ook een van de welvarenste van Cuba.
Donderdag:
We trekken verder naar de stad Trinidad. Deze stad staat op de wereld erfgoed lijst. De stad heeft 50.000 inwoners en Mabel zegt dat het een geweldige stad is. We logeren in een hostel genaamd El Teide . En krijgen een avond bij de familie te eten. De stad valt de hele groep behoorlijk tegen, wij hadden een bruisende stad verwacht. Maar dit is niet zo. Het is waarschijnlijk omdat wij bij bruisend een stad vol leven verwachten terrasjes en restaurants bars enzo. Men rijd hier nog steeds met paard en wagen. Sommige huizen zijn nog steeds in stijl van de franse barok. Een ervan bezoeken wij, deze behoorde aan een suikerriet baron en zijn familie. Er is nog een deel van het meubilair aanwezig. Dit is echt koliniaal ingericht. Met fresco op de muren. En veel ingevoerd porselein. Poppen die geheel in de franse barok stijl zijn aangekleed. De straten zijn nog steeds met keien bestraat. 5 peso voor samen. Ik mag dan nog een keer voor niets. De lunch lekker gegeten. Daarna een toer met old timers maar omdat het zo'n grote groep was waren er 8 mooie verschillende cabrio's. Mijn spaans komt langzaam weer wat boven drijven. De uitgebreide teksten bij de gebouwen zijn wel te begrijpen. Op de heuvel aan de overkant van het water staat Cristo de la Habana. De tour gaat verder door de ambassade wijk, daar is een parkje waar allemaal acazia staan sommige zijn 300 jaar oud. Daar ineens een gedenksteen van Mahadma Ghandi. De krans die erbij lag was vrij recent neergelegd. Op naar het volgende foto moment. Iedere keer wisselde wij van auto. Dan stoppen we bij een stukje bos wat langs de rivier ligt. Het blijkt een plek te zijn waar hele cubaanse families dieren komen offeren om de goden gunstig te stemmen voor voorspoed en geluk. Het stinkt er en dat blijkt het bloed te zijn van de beesten die in de rivier worden gegooid. Boven de bomen cirkelen de gieren rond om te wachten tot er weer een kadaver in het water ligt. Wij horen het verhaal met stomme verbazing aan, totdat er een familie voorbij komt waar de jongen een duif draagt die nog fladdert. Een man met een muts op die verschillende kleuren heeft blijkt de priester te zijn die de offerande mag doen. Je gelooft je het niet maar het is echt waar. De rit gaat verder en loopt teneinde op een plein waar Castro zijn toespraken hield. Omgeven door bewaakte militairen zodat niemand dat monument 6. We eten in het oudste restaurant van Trinidad. Wijbezoeken daarna het plein waar bandjes optreden die salsa repetoir spelen. Ook is er een optreden van een groep die typische slavenmuziek en dans laten zien. Bij de hostel aangekomen , besluiten wij een afzakkertje te nemen en besluiten op straat te gaan zitten voor de deur. Het is best lekker buiten alleen moeten we uitkijken dat Jan en Louis die half op straat zitten door het weinige verkeer niet onderste boven worden gereden. Men rijd zonder licht waarschijnlijk om de lampen en accu's te ontzien. Ineens geeft Jan een kreet de kat van de buren is van het balkon gevallen en valt precies op zijn voet. De hilariteit die dan ontstaat is gigantisch. Zoiets vergeet je nooit meer. Marcos de eigenaar komt door de garage naar buiten om zijn dochter van 14 op te wachten. Die na een avondje dansen word thuis gebracht door haar vriendje. Wij vragen zo laat nog op het is 12 uur, maar morgen hebben ze vrij. Het is dan 10 oktober de dag van de afschaffing van de slavernij. De hostel is ontzettend schoon. De familie woont er met 4 generaties.

Vrijdag:
Een lekker dagje vrij we gaan naar het strand op het schiereiland in de buurt . Het water is de Caribische zee. Strand behoorlijk licht. En het water lekker van temperatuur en mooi blauw. Het avondeten is super lekker en Joanne de zus van Marcos heeft als hobby koken. En we krijgen een 4 gangen menu restaurant waardig. Marcos is manager in een groot hotel
5. We rijden vandaag door de oost cubaanse provincies, Granma, Holguin, Santiago de Cuba en Guantanamo. De streek is altijd de strijdbare Oriente, opstandig en ontembaar. De inwoners van Bayamo staken liever hun eigen stad in brand dan over te dragen aan de vijand. Ook zijn er ontelbare slaven opstanden hier begonnen. En vorige eeuw begon de oost-cubaan Fidel Castro de oorlog te verklaren aan de dictator Batista met hun aanval op de Moncadakazerne in Santiago. Maar ze hebben ook een van de vermaarste carnavals in juni het Fiesta del Caribe van Santiago van heel Latijns-Amerika. In Bayamo eten wij de lunch, die niet erg geslaagd is en zeker niet de prijs die ervoor betaald moet worden. We hebben daar ook salsa les gehad. De band bestaat voornamelijk uit gepensioneerden die vrij bekend zijn in cuba en daarbuiten. Dan verder vrij laat in de middag bezichtigen we nog de Basilica del Cobre. De mensen komen hier om het beeld de virgin del cobre te zien. Deze zwarte madonna draagt een kostbaar, geel gewaad en een kroon bezet met diamanten, smaragden en robijnen. Met een gouden halo erboven. Ze blijkt bijzonder gave te bezitten,zodat kreupele weer kunnen lopen en ook ziektes. Getuige de vele krukken en kunstbenen en korsetten die achter zijn gelaten. Helaas heb ik niet genoeg mijn best gedaan met mijn gebed, want ik loop niet ineens beter. Of het moet nog komen. Morgen blijven we hier ook nog.
4. Jan kreeg geen espresso te drinken maar caffee blanco oftewel rum in een kopje. Wij zijn nu al zover dat Jan s'middags al aan de mojieto zit.
Wij reizen naar de stad Cienfuegos, dit is een havenstad. De stad is bekend van de derde revolutionair die eigenlijk niet zo heel bekend is. Camillo hij verdween na de revolutie . Er is nooit meer iets van hem vernomen. Che en Fidel zijn de bekenste. Ook de gouverneur ten tijde van de suikerriet baronnen heette naar deze stad. Hij heeft veel gedaan voor deze streek en dit is dan ook een van de welvarenste van Cuba.
Donderdag:
We trekken verder naar de stad Trinidad. Deze stad staat op de wereld erfgoed lijst. De stad heeft 50.000 inwoners en Mabel zegt dat het een geweldige stad is. We logeren in een hostel genaamd El Teide . En krijgen een avond bij de familie te eten. De stad valt de hele groep behoorlijk tegen, wij hadden een bruisende stad verwacht. Maar dit is niet zo. Het is waarschijnlijk omdat wij bij bruisend een stad vol leven verwachten terrasjes en restaurants bars enzo. Men rijd hier nog steeds met paard en wagen. Sommige huizen zijn nog steeds in stijl van de franse barok. Een ervan bezoeken wij, deze behoorde aan een suikerriet baron en zijn familie. Er is nog een deel van het meubilair aanwezig. Dit is echt koliniaal ingericht. Met fresco op de muren. En veel ingevoerd porselein. Poppen die geheel in de franse barok stijl zijn aangekleed. De straten zijn nog steeds met keien bestraat.