varadero

10. Op het grote plein plaza de la revolucion komt er ineens een man de bus in, die door Mabel is gebeld om voor ons die rum te halen. Er zijn nog meer mensen die hem willen. Bij de oude fabriek waar eens de bacardi rum werd gemaakt zal hij de flessen afleveren. De prijs is 15 cuc wat ongeveer 15 euro is, we zijn benieud hoe hij smaakt. Wij drinken nu ongeveer vanaf een uur of elf al cocktails. En dit gaat door tot we naar bed gaan. Als ik terug kom kan ik ons aanmelden bij de AA. Ook bezoeken we de begraafplaats Santa Ifigenia. Waar het mausoleum van Marti is. Om het half uur is er een wisseling van de wacht, wat met een ceremonie gepaard gaat. Er liggen veel revolutionairen waarvan de familie niet wilde dat zij bij het monument begraven liggen. Deze graven daar wappert de Cubaanse en de vlag van de revolutie zwart met rood.
De rit wordt steeds erger naarmate wij vorderen, ook begint het te regenen. En na een tijdje gaat het stort regenen. De dorpjes die wij passeren staan helemaal blank. Een drainage systeem kennen ze ook niet. De straten zijn verlaten, er is normaal al niet veel verkeer maar nu helemaal niet. Jan vind het net de amish uit amerika, ze rijden allemaal hier in van die koetjes. Op eens een grote knal de bliksem is aan de zijkant van de weg ingeslagen, sommige hebben het zien gebeuren, andere die zaten te dutten schrikken zich lam. Gelukkig hebben we een goede chauffeur en we bereiken Sancti Spiritus.
11. In dit stadje aangekomen wat stamt uit 1514 het ligt aan de yayabo rivier. Het is een leuk stadje met mooie opgeknapte huizen wat nu monumenten zijn. Er blijkt een scheepvaart museum te zijn, dat willen wij wel zien. Maar eenmaal binnen zien we van alles behalve schepen. Het ontbijt was trouwens beter als gisteren, toen kregen wij brood waar je iemand zijn kop mee kon ingooien. En voor de rest was er niet veel alleen 1 snee met een omelet. Maar ja je kan niet alles hebben.

De reis naar Santa Clara gaat als eerste naar het plaza de la revolucion waar het monument is opgericht in 1988 ter herinnering aan de slag van Santa Clara. Het complex omvat een museum een monument van el commondante Ernesto Che Guevara. Het bronzen beeld met de arm in het gips die hij in een eerder gevecht had gebroken. Buiten staan in relief de taferelen uit de strijd, voorzien van delen van de tekst uit zijn beroemde afscheidsbrief toen hij naar Bolivia vertrok. Hij is door de Cia vermoord op 39 jarige leeftijd. Pas in 1992 is een journalist gestuit op het massagraf waar Che met zijn kameraden werd vermoord. In 1997 toen Cuba de 30ste sterfdag van de guerrillero beroico vierde werd het stoffelijk overschot van Che naar het eiland terug gebracht. Hij was een van de twee buitenlanders die is uitgeroepen tot cubaans staatsburger. In de grot bij het museum liggen hij en 30 andere kameraden waaronder Tania de enige vrouw. Iedere dag worden er verse rode anjers bij de marmeren relief foto's geplaatst.
12. Het laatste stukje van de reis naar Varadero verloopt niet helemaal, zoals bepaalde personen hadden gepland. Er is een groepje van 5 jonge personen dat zich buiten de grote groep heeft geplaatst. Geen punt je mag eten waar je zelf wilt. Maar vandaag vraagt Mabel voor een keer of de groep wil stoppen bij een bepaald weg restaurant. Omdat er een verrassing is voor een jarige genaamd Jan ook nu hebben we weer 3 Jannen in de groep + een vr. variant Jannetje. De dame zegt dat ze liever door wil om zodoende vlugger aan het strand of zwembad te liggen. Daarop volgt een stemming en de meerderheid is voor stoppen.
Daar blijken 2 taarten te zijn voor de jarige job. Zodat hij kan trakteren.
Aangekomen op het schiereiland Varadero is de cultuurschok voor ons verschrikkelijk. Het hele eiland staat vol met hotels, en er is een winkelcentrum, daar zijn de winkels gevuld met kleding die ze bij ons in de outlets nog niet voor niets willen. Het hotel is goed 5 sterren. Die het ook waard is. Het eten is uit de kunst. Bestaat uit een buffet. Je kan het zo gek niet opnoemen of het is er. Vlees, vis ,italiaans, franse kazen, allerlei soorten broodjes, toetjes, soep, fruit. Er zijn ook 4 restaurants waar je moet reserveren. Wij hebben er 2 gedaan. Japans en het steak house. Zeer goed, we werden ontvangen met een glas champagne. Het is de laatste 2 dagen bewolkt. In de golf vzn Mexico ligt een orkaan. Die verplaatst zich langzaam richting Miami Florida.


13. Maar het gebied er omheen zorgt voor flinke wind en water overlast. Dit is goed te merken. Het heeft de laatste 2 avonden en nachten gehoost. Niet normaal. Het hotel is schoon, maar zou Mabel zeggen. We hadden op een avond in de gang al een kakkerlak gespotik had al aan Jan gevraagd kunnen ze onder de deur door nee joh die komen bij ons niet de airco staat aan. Vorige nacht , ik moest mijn bed uit om te plassen, en normaal doe ik nooit het licht aan en nu wel. Was maar goed ook zit er op de badmat een dikke vette kakkerlak. Gatver riep ik. Jan zijn bed uit en heeft een glas over hem heen gezet en toen de wc in doorspoelen die hap. Ik vind dat echt smerig. Gelukkig stonden de koffers en tassen hoog. Maar iedere keer schud ik eerst mijn schoenen uit en ligt er een opgerolde handdoek voor de deur.
De laatste dag is aangebroken. En eerlijk gezegd ik verlang weer naar mijn eigen huis. Het was weer een mooie reis. Mabel heeft er voor gezorgd dat we weer helemaal bij zijn over de revolutie in Cuba. We hebben haar mooie land gezien in al zijn goede en ook xlechte kanten. Zoals in ieder land. Het paradijs op aarde bestaat nog niet.We vertrekken morgen om half elf. En dan op naar ons eigen land, waar het helemaal zo slecht nog niet is. We gaan dan op naar een nieuwe uitdaging. Ons nieuwe huis. Als ik thuis ben zet ik wel wat foto's erbij, want ze hebben in dit hotel internet, maar jeminee wat is het langzaam. Groetjes van ons beide. Jan en Mirjam